Atilla Yayla

Türkiye’nin en büyük problemlerinden birinin, belki de en başta geleninin, makul ve mutedil olmaktan genellikle uzak kalmak olduğunu zannediyorum. Makul ve mutedil olmama problemi hemen hemen tüm toplum kesimlerinde boy gösteriyor. İnsanlar, toplumsal kesimler, kendi dediklerinin tek ve mutlak doğru olduğunu düşünmekte, farklı görüşlere hiç değer vermemekte, kimi fikirleri daha en başından ve peşin olarak yanlış görmekte ve onları fikirlerle cevap vererek çürütmeye çalışmak yerine sahiplerini bir şekilde dışlamakta.

Geçtiğimiz hafta Diyarbakır'a beş günlük bir ziyaret gerçekleştirdik. Dicle Üniversitesi tarafından düzenlenen ve 2 Mayıs tarihinde gerçekleştirilen uluslararası 15 Temmuz sempozyumunun açılış oturumuna Prof. Dr. Ömer Çaha ile birlikte konuşmacı olarak davet edilmiştim. Rektör Prof. Dr. Mehmet Karakoç’un himayesinde ve İİBF Dekanı Prof. Dr. Seyfettin Aslan'ın organizasyonunda gerçekleşen sempozyum gayet başarılı geçti. Ben, daha sonra, davet üzerine, AK Parti Diyarbakır Gençlik Teşkilatı'nda “Kendiliğinden Oluşan Düzen” hakkında bir konuşma yaptım. Bu da ilgiyle karşılandı. Üniversiteden görevli arkadaşlara ilaveten Muhammed Akar ve Neşet Özden'in de desteğiyle Diyarbakır'da çeşitli yerleri gezdik. Benimle gelen dört arkadaşımın katılımıyla çeşitli temaslarımız ve ziyaretlerimiz oldu… Bu daveti yapan ve bizi ağırlamakta görev alan tüm arkadaşlara minnettarım. Sağ olsunlar, var olsunlar…

İsrail'in Gazze'ye ve Filistin halkına yönelik her türlü ahlâk, hukuk ve insanlık ilkelerine ve değerlerine aykırı saldırıları haklı olarak dünyada bir infiale sebep oldu. Dünyanın hemen hemen bütün ülkelerinde İsrail'e yönelik ağır eleştiriler yapılmakta ve İsrail kınanmakta. Bu çerçevede, özellikle ülkemizde, medeniyetin iflas ettiği, medeniyet değerleri denen şeylerin artık bir işe yaramayacağı zaman zaman öne sürülmekte. Medeniyet değerlerinin İsrail'i durdurmaması veya durduramaması bu değerlerin sadece kâğıt üzerinde kaldığının, bir işe yaramadığının delili olarak sunulmakta. Buna dayanarak da artık bu değerlerin bir anlamının, kıymetinin ve hükmünün kalmadığı ifade edilmekte...

Bugün 1 Mayıs. Dünya Emekçiler Günü. İşçi Bayramı. Hemen her yerde kutlanacak bir gün. Hakkında çeşitli nutuklar atılacak ve bunların çoğu gerçeklerden ve hayattan kopuk olacak.

Demokrasilerde siyasi partiler ana aktördür. Partiler olmaksızın demokrasi işleyemez. Siyasi sistemde hem iktidar hem de muhalefet partileri önemli roller üstlenir. Bu, temel demokratik fonksiyonların yerine getirilmesi açısından hayatidir.

İsrail Başbakanı Netanyahu, Filistin halkına karşı sürdürdüğü haksız savaşa destek bulmak için ülkesinin “Batı medeniyetini” savunduğunu söylüyor. Bu sözde biri dar diğeri geniş anlamda iki mesaj var. İlki HAMAS’ın terörist olduğu ve dolayısıyla HAMAS’a karşı yapılan her şeyin meşruluk taşıdığı. İkincisi ise genel olarak İsrail ve Batı’nın “Batı medeniyetini” temsil ettiği ve dünyanın geri kalanının, özellikle de tüm Arap ve Müslüman dünyasının, uygarlık karşısında yer aldığı ve uygarlık düşmanı olduğu.

Orta hâlli bir vatandaş olarak özellikle gıda ürünlerinin fiyatlarının mütemadiyen değişmesinden çok rahatsızım. Aylık gelirimin gitgide eridiğini fark ediyorum. Bugün aldığım şeyi gelecek hafta veya ay daha yüksek bir fiyattan almak zorunda kalabiliyorum. Bu yüzden, fiyat istikrarının sağlanmasının acil bir ihtiyaç olduğu ve bunda da en büyük sorumluluğun iktidara düştüğü kanaatineyim. Hatta bugün bunun iktidarın ilk görevi olduğunu bile söyleyebilirim.

Düzen, içinde insanların doğru çıkma ihtimali yüksek beklentiler geliştirebildikleri sosyal ortama verilen bir isimdir.

Kadınlara karşı erkek şiddeti konusu çok acı verici. Ne yazık ki bazı kadınlar yersiz, gereksiz ve haksız erkek şiddetine muhatap ve bazen de kurban oluyor. Gerek kamu otoriteleri gerekse sivil toplum aracılığıyla bu problemle mücadele etmek şart. KADES uygulaması bu soruna çözün bulma yolunda atılmış bir adım ve gayet iyi sonuçlar vermekte. Ancak, yetmez; daha başka şeyler de yapılmalı. Sivil toplum bünyesinde de bu probleme karşı en azından insanları uyarma ve bilinçlendirme çalışmaları yürütülmeli.

Mart ayının son günü gerçekleştirilen genel mahallî seçimler elbette katılan siyasi partiler açısından da değerlendirilmeli. Bu çerçevede özellikle AK Parti ve CHP‘nin durumu büyük önem arz etmekte.

Van’da büyükşehir belediye başkanlığı seçimini DEM Partili Abdullah Zeydan kazandı. Sonra, Zeydan’ın aday olma şartlarını karşılamadığı gerekçesiyle, seçimden ikinci olarak çıkan AK Parti adayının kazanmış sayılması gündeme geldi. DEM ve CHP karara karşı çıktı; bunun halkın iradesinin gasbedilmesi ve demokrasinin çiğnenmesi anlamına geldiğini öne sürdü.

Türkiye önemli bir genel mahallî seçimi geride bıraktı. Hiç kuşku yok ki bu seçimden en kazançlı çıkan CHP, en fazla zararlı çıkan ise AK Parti. Her iki partinin durumunun ayrı ayrı ele alınması lâzım. Ancak, partilerin durumunu değerlendirmeden önce işaret edilmesi, hatta altı kalınca çizilmesi gereken önemli konular var...

Türkiye bu pazar günü genel mahallî seçimleri gerçekleştirecek. Sandığa giden seçmenler ilçe ve il belediye başkanlıkları ile belediye meclisi üyelikleri için oy kullanacak. Böylece önümüzdeki beş yıl için mahallî idarelerin yöneticileri belirlenecek.

Dış dünyada çok yoğun bir Türkiye aleyhtarı propaganda var. Türkiye’nin Erdoğan tarafından yönetilen bir diktatörlük olduğu ve tüm hak ve özgürlüklerde ve genel olarak demokraside bir geriye gidiş yaşadığı bu propagandanın ana teması.

Siyasi partiler demokrasinin vazgeçilmez aktörleri. Bir demokrasinin hem var olması hem de işlemesi birden çok partinin var ve rekabet hâlinde olmasına bağlı. Tek parti rejimleri hiçbir surette demokrasi olamaz. Bu çerçevede, demokrasiyi bir partiler rekabeti sistemi olarak adlandırmak mümkün.

Bahçeli’nin Erdoğan’a çağrısı...

CHP Genel Başkanı Özgür Özel önceki hafta partisinin Meclis grubuna yaptığı bir hitapta aynen şunları söyledi:

Modern zamanların temel olgularından biri kitle kültürünün alt parçalarının oluşturulmasının ve yayılmasının eskiye nispetle çok daha kolay olması. Bu çerçevede, günümüz insanının en büyük özelliklerinden ve zaman zaman zaaflarından biri kitle kültürüne mahsus unsurların sorgusuz sualsiz, peşinen ve mutlak doğru olarak kabul edilmesi. Ne yazık ki işinin en önemli parçası düşünmek ve sorgulamak olan akademisyenler arasında bile böyle davrananlara rastlamak çok kolay.

Sosyalist-Kemalist Birgün gazetesinde 28 Şubat 2024’te Berkant Gültekin imzasıyla “Türkiye’ye şeriat gelir mi?” başlığını taşıyan bir yazı yayınlandı. Bu yazının tam da 28 Şubat günü yayınlanmasını yazarın 28 Şubat’a desteği olarak okumak mümkün...

Türkiye’de birileri mütemadiyen fahiş fiyat uygulamakla suçlanıyor. Bunlar arasında elbette alışveriş zincirleri başı çekiyor. Bu zincirlerin kötü, ahlâk dışı ve de topluma zararlı bir davranış içinde olduğu vurgulanıyor.